Quote: "Anderlecht heeft een kruideniersmentaliteit, en een kruidenier kan niet concurreren met een supermarkt."

Michel De Wolf, geboren op 19 januari 1958 in Nijvel, begon op zijn negende met een paar schoolkameraden te voetballen bij de club van zijn dorp Klabbeek. Op zijn veertiende werd hij aangetrokken door R.W.D.M. Hij liep school in Tubeke, nam na schooltijd de trein naar Brussel om vervolgens te gaan trainen bij Molenbeek. Op zijn zestiende gaf hij de school op en ging werken in de 'Forges de Clabecq', de staalfabriek waar ook zijn vader werkte. Het duurde nog tot 28 november 1977 vooraleer De Wolf zijn eerste profcontract tekende. Toen kon hij zijn baan als staalarbeider opgeven.

De Wolf geraakte in de eerste ploeg van R.W.D.M. doordat Carlos Alhinho, de Portugese stopper, een wedstrijd miste na een ongeval van zijn echtgenote. De Wolf werd een vaste waarde en speelde zes seizoenen voor Molenbeek. Op 15 oktober 1980 debuteerde hij in de nationale ploeg. Hij mocht de laatste minuten van Ierland-België volmaken. Maar hij kwam ook negatief in beeld: hij veroorzaakte de beenbreuk waardoor Maurice de Schrijver (Lokeren) maanden uitgeschakeld was. In 1983 verhuisde De Wolf naar A.A. Gent, de club waarmee hij in 1984 de Belgische beker veroverde. De Wolf scoorde in de finale tegen Standard (2-0) zelfs een doelpunt. Met de Rode Duivels speelde hij ook het EK '84 in Frankrijk.

Michel stapte na 5 jaar A.A. Gent over naar K.V. Kortrijk waar hij naar eigen zeggen de belangrijkste periode in zijn carrière meemaakte. De Wolf had een kwalijke reputatie maar dankzij manager Frank Kerkhof en trainer Georges Leekens veranderde dat. Hij werd na twee jaar afwezigheid (WK '86 in Mexico) zelfs teruggehaald bij de nationale ploeg voor de moeilijke WK-kwalificatiewedstrijd in Bratislava tegen Tsjechoslowakije. In 1990 zou hij zelfs meegaan naar de Mondiale in Italië, waar hij de wereld verbaasde met een schitterend doelpunt tegen Zuid-Korea.

Na de Mondiale kreeg zijn carrière nog een verrassende wending. De Wolf werd aangeworven door Anderlecht dat nood had aan een linksachter. Michel greep zijn kans bij de Belgische topclub met beide handen en vulde in 4 jaar zijn erelijst aan met 3 nationale titels en een beker. Op zondag 8 mei 1994 speelde hij zijn 500ste wedstrijd in de Belgische eerste klasse, een jubileummatch die samenviel met het behalen van de nationale landstitel op het veld van A.A. Gent.

Michel De Wolf, die de Rode Duivels depanneerde in de belangrijkste WK-kwalificatiewedstrijd tegen de VTS, mocht van bondscoach Paul Van Himst ook nog mee naar de Verenigde Staten. Hij was gewoon niet weg te denken uit de nationale ploeg. Het afscheid kwam toch nog vroeger dan verwacht. In oktober '94, vlak voor de belangrijke EK-kwalificatiewedstrijd Denemarken - België, moest De Wolf plots een keuze maken tussen de Rode Duivels en zijn nieuwe werkgever Olympique Marseille. De Belgische voetbalbond was niet tot een compromis bereid. De Wolf koos wijselijk voor zijn toekomst in het zonnige zuiden.