Het gebeurde zelden dat spelers die door Sporting van de hand werden gedaan opnieuw worden binnengehaald, tenzij de club die hen overnam de optie niet wenst te lichten. Dat overkwam de laatste tijd ondermeer Guy Marchoul en Philip Osondu. Slechts een paar keer haalde Sporting uit eigen beweging een speler terug omdat het meende dat die hen nog diensten kon bewijzen. Het overkwam Hippolyte Van den Bosch in de jaren vijftig. Later werden o.a. Jacky Stockman, Michel De Groote, Juan Lozano, Georges Grün, Bertrand Crasson, Filip De Wilde en laatst nog Pär Zetterberg teruggehaald.

In '48 liet de club Polyte samen met een pak geld als wisselgeld vertrekken naar White Star waarvan het zelf Arsène Vaillant binnenhaalde. Van den Bosch, die tot dan voorin als rechtsbinnen naast Mermans was uitgespeeld, zette daarmee in feite een stap terug en meende dat zijn loopbaan ten einde liep. Daar vergiste hij zich enigszins in, want in feite begin ze pas. In '53 haalde Sporting hem terug omdat Mermans steeds vaker terugplooide en niet meer echt als midvoor aantrad, terwijl Van den Bosch bij White Star bleef scoren.

Het bleek geen verkeerde zet, want met zijn hard schot met de rechter haalde Polyte dat seizoen nogal uit zodat hij op het eind van het seizoen met negenentwintig goals topschutter werd. Daarmee verdrong hij in die periode een zeldzame keer Mermans en Rik Coppens van de doelschutterslijst bovenin. Bij zijn terugkeer werd hij ook voor het eerst opgeroepen voor de nationale ploeg. Later bekommerde hij zich om de jeugdploegen en sprong af en toe ook wel eens in als hulptrainer. Toen hij in '72-'73 het seizoen beëindigde als vervanger voor Kessler, bleek dat geen slechte ingreep, want met hem won Sporting de Belgische Beker.