Trezeguet: "Ik zal slagen bij Anderlecht"

INTERVIEWSLa Dernière Heuresprak met Mahmoud Hassan Trezeguet tijdens zijn verblijf in Egypte met de nationale ploeg. In Egypte aangekomen valt maar eerst goed op welke status Trezeguet heeft bij zjin landgenoten, hij is er één van dé populairste spelers.

Bij Anderlecht komt de jonge Egyptenaar amper aan spelen toe, iets wat bij zijn landgenoten op onbegrip stoot. Maar niet bij Trezeguet zelf, hij kan begrip opbrengen voor zijn bankzittersstatuut.
"Ik ga Besnik Hasi niet bekritiseren. Hij is de coach, hij heeft de ervaring, hij weet wat hij doet. Ik ben klaar om hem te helpen, maar als ik moet geduldig zijn, dan wacht ik. Ik ben mentaal  heel sterk, ik heb er bij Al-Ahly andere gezien. Maar ik ben blijven doorzetten, met het gekende resultaat. Andere Egyptenaren zouden allang hebben opgegeven en hun contract verbroken hebben om terug te keren naar Egypte, maar ik niet."

Doorbreken

Toen Al-Ahly aankondigde dat Hassan zou terugkeren naar Egypte, stond het land in rep en roer. Maar toen Herman Van Holsbeeck kort daarop verklaarde dat Trezeguet dan toch bij Anderlecht bleef, was het verdriet groot in Egypte.

"Ik ben blij dat ik bij Anderlecht kan blijven. Ik ben meneer Van Holsbeeck dankbaar voor zijn vertrouwen in mij. Ik moet hem dan toch kunnen overtuigen hebben op training. Ik zal doorbreken bij Anderlecht. Mijn droom is om ooit bij een grote Europese club te spelen, zoals Real Madrid. Om dat te bereiken moet ik eerst slagen bij Anderlecht, dat is de ideale springplank voor mij. Terugkeren naar Egypte zou het einde betekenen van mijn droom", aldus Trezeguet.

Droom delen met overleden vader

De droom van Trezeguet is ook de droom van zijn overleden papa, Trezeguet verloor zijn vader al op 12-jarige leeftijd.

"Voor hij is gestorven heeft hij mij gezegd: 'Jij bent nu verantwoordelijk voor je broers en zussen. Door uw voetbal zullen ze kunnen wonen in mooie villa's' En daar heb ik ook voor gezorgd. Ik heb een grote verantwoordelijkheid tegenover mijn familie. Ik denk eerst aan hen en dan pas aan mezelf. Toen ik als kind deelnam aan een toernooi zei mijn vader: 'Durf niet naar huis komen zonder de trofee van beste doelpuntenmaker'. Begrijp je nu waarom ik zo snel de handdoek niet zal gooien bij Anderlecht", besluit Trezeguet.