Analyse: centrale verdedigers

ANDERE Nu de play-offs voor de deur staan en we ons stilaan een beeld kunnen vormen van de nieuwkomers in januari, vonden wij het tijd om onze kern eens positie per positie door te lichten. Vandaag: de centrale verdedigers.

Net als Silvio Proto, staat ook het duo achterin vast. Olivier Deschacht wijkt enkel nog in noodgevallen uit naar de linksachter en ook Kara Mbodjveroverde snel zijn basisplaats na zijn transfer vanuit Genk.

Na 28 competitiewedstrijden heeft paars-wit met amper 27 tegendoelpunten de (gedeelde) beste verdediging van België. En dat verdient alle lof. Toch is de tandem Deschacht-Kara niet meteen de droom van elke paars-witte fan.

Deschacht speelt net als de vorige seizoenen: hardwerkend en degelijk. Kara eigenlijk ook: defensief onverzettelijk, maar elke wedstrijd gaat het licht wel eens uit.

Dat Deschacht en Kara niet geniaal zijn in het uitvoetballen wisten we ook al voor de start van dit seizoen. Dat ze samengeteld in 51 competitiewedstrijden nog geen enkel doelpunt scoorden en nog niet verder kwamen dan twee assists is echter een middelgroot drama.

Hervé Matthys zou dat gebrek aan voetballend vermogen wel eens kunnen oplossen, maar aangezien hij voorlopig amper van de bank komt bij rode lantaarn Westerlo lijkt dat eerder iets voor het seizoen 2017-2018 dan voor volgend jaar.

Michaël Heylen en Bram Nuytinck lijken dit seizoen niet verder meer te komen dan een invallersstatuut. Wout Faesen Nathan De Medina zijn nog erg jong en moeten nog wat geduld hebben.

Moet Anderlecht het gebrek aan voetballend vermogen achterin oplossen door Leander Dendoncker een rij achteruit te schuiven, nu de concurrentie op het middenveld is aangescherpt?  Ziet u een andere oplossing? Of hoeft er niets te veranderen aan het hart van de paars-witte verdediging? Laat het ons weten onder dit artikel.