Opinie: Wat is Anderlecht van plan?

Massimo Bruno ruilt Anderlecht voor Red Bull Salzburg. Met de transfer zou een bedrag van ongeveer vijf miljoen euro gemoeid zijn, geen bedrag om van achterover te vallen. Wat is Anderlecht van plan?


Afgelopen zomer verklaarde het Anderlecht-bestuur dat het zou bouwen aan een ploeg voor de toekomst. Dat Cheikhou Kouyaté deze zomer de deur van het Astridpark achter zich dichttrekt, kan je niemand kwalijk nemen. Kouyaté was vijf jaar basisspeler bij Anderlecht en acht miljoen euro is een mooi bedrag. Bovendien zijn Valencia en West Ham mooie clubs die in een mooie competitie spelen.

Bruno is een ander geval. Hij speelt nog maar twee seizoenen voor het A-elftal van Anderlecht en heeft een erg wisselvallig seizoen achter de rug. Hij kende een uitstekend begin en einde van het seizoen, maar was maandenlang onzichtbaar.

Van speeldag vier van de reguliere competitie tot en met speeldag zeven van de play-offs kwam hij niet verder dan drie doelpunten en evenveel assists. Als klap op de vuurpijl stond hij meer dan vier maanden droog.

Salzburg

Voor Kouyaté was de paars-witte cirkel rond. Voor Bruno nog lang niet. Bovendien staat Salzburg – ondanks een uitstekende Europese campagne vorig seizoen - nog steeds onder Anderlecht op de UEFA-teamranking. Bovendien is de Oostenrijkse competitie kleiner dan de Belgische.

Salzburg beschikt dankzij Red Bull over veel geld. Hun budget ligt even hoog als dat van Austria Wien, Sturm Graz en Rapid Wien samen, veelzeggend over de kwaliteit van de concurrentie in Oostenrijk. Daarnaast moet Salzburg aantreden in de derde voorronde van de Champions League, terwijl Anderlecht rechtstreeks geplaatst is.

Bruno zet een stap achteruit, maar dat doet ook Anderlecht met deze transactie. Met de terugkeer van Suárez als tweede spits en de verrassende Najar op de rechterflank dreigde Bruno volgend seizoen de tweede viool te spelen. Om Europees iets te bereiken heb je echter een goede bank nodig. Bovendien dreigt er na het WK ook nog een hoog bod binnen te lopen op Najar.

Ongekende financiële middelen

Vijf miljoen euro is veel geld voor een tweede violist. Het valt echter te vrezen dat Anderlecht met dat geld een heel tweederangsorkest uit het buitenland zal aantrekken.

Drie jaar op rij de vetpotten van de Champions League, vijf miljoen euro voor Bruno, om en bij de acht voor Kouyaté plus de overschotten van de leegloop vorig jaar. Reken zelf uit. Tenzij paars-wit van plan is om alle kosten van het Eurostadion zelf te dekken, beschikt het over ongekende financiële middelen – naar Belgische normen - om deze zomer hard toe te slaan.

Versterkingen

De keuze voor de jeugd is goed, maar Anderlecht mag zichzelf niet degraderen tot opleidingsclub. Het moet de komende maanden sowieso een extra linker- en rechtermiddenvelder halen. Daarnaast moet er een fameuze vervanger komen voor Kouyaté centraal op het middenveld en een extra keeper om de blessure van Proto op te vangen. Ook een extra centrale verdediger lijkt geen overbodige luxe.

Vijf nieuwe spelers dus. In België kom je dan al snel uit bij Mpoku, Vainqueur en Scholz, maar die zijn zo goed als onbetaalbaar. Het is veelzeggend dat Zulte Waregem vier miljoen euro durft te vragen voor Ibrahima Conté, die afgelopen seizoen niet verder kwam dan drie doelpunten en zeven assists. Bruno was goed voor tien doelpunten en acht assists, bijna dubbel zoveel dus.

Bovendien is Bruno twee en een half jaar jonger dan Conté en liep zijn contract nog twee jaar langer. Bizar dat Zulte Waregem, in tegenstelling tot Anderlecht wél hoge eisen kan stellen.

Herman Van Holsbeeck sprak over een ‘niet te weigeren’ bod voor Bruno. Het kan altijd dat de vijf miljoen die her en der genoemd wordt, een grove onderschatting is. Wat is een ‘niet te weigeren’ bod? Alleszins meer dan de 6,5 die transfermarkt.de als marktwaarde aangeeft. Dan kom je al snel uit bij een miljoen of acht.

De Oostenrijkers betaalden in het verleden nooit meer dan vier miljoen euro voor een speler. De kans lijkt dan ook klein dat ze plot het dubbele betaalden, nog voor ze zekerheid hebben over de Champions League-miljoenen.

Conclusie

Anderlecht moet deze zomer alle registers opentrekken. De financiële middelen zijn er, gebruik ze dan ook.

Na drie opeenvolgende titels heeft deze spelersgroep een Europees project nodig. Het gevoel dat ze Europees iets kunnen bereiken, net zoals Salzburg vorig seizoen.

Indien zo’n project er niet komt, dreigen we volgende zomer zowat onze volledige basisploeg te verliezen. Niet enkel Najar, Praet, Mitrovic en Tielemans maar ook bijvoorbeeld Suárez, Vanden Borre en Proto. Het is nu of nooit.