Argentijnen zijn er klaar voor

Met 4 Argentijnen in de ploeg wordt RSC Anderlecht meer en meer RSC Argentina. Dat Leiva, Biglia en Pareja neerstreken in het Astridpark is grotendeels te danken aan Frutos. "Frutos maakte ons gek van Anderlecht", klinkt het.


Op de stage in Oostenrijk was er 1 probleem voor de Argentijnen: tolk José Garcia was niet meegereisd omdat hij met vakantie was. Gelukkig waren er Nicolas Frutos, gebarentaal, een mondje Frans, een beetje Engels en grotendeels Spaans om de communicatie goed te laten verlopen.

Pareja is als eerste in verstaanbaar Engels aan het woord: "Wij zijn als drie broers en Frutos is onze nonkel hier bij Anderlecht." Pareja is de enige van het groepje Zuid-Amerikanen die Engels kreeg op school. De sfeer tussen het groepje onderling is opperbest. Op stage deelde Frutos de kamer met Leiva, Biglia sliep bij Pareja. En als ze mekaar in het hotel tegenkwamen, werd er stevig op de wang gekust. Pareja gaat verder: ,,We moeten opletten dat we ons niet te veel als het Argentijnse kliekje gaan gedragen. Een ploeg levert pas goede prestaties, als het team een sterke eenheid vormt. We moeten met iedereen praten en Frans leren zoals Frutos. We mogen niet samen in een hoekje gaan zitten."

Trainer Vercauteren heeft er voorlopig weinig last van: "Mijn Argentijnen integreren zich fantastisch, het gebeurt zelden dat ik iets twee keer moet uitleggen. Frutos speelt daarin een belangrijke rol. Hij is de leraar Frans. Hij zwijgt ook geen twee minuten. Nico is een kletskous. Soms moet ik hem zelfs wat afremmen", zegt hij met enige trots.

Frutos, licht gegeneerd, vervolgt: "Ik ben altijd al een heel sociaal persoon geweest. Ik babbel altijd behalve als ik slaap en ben er trots op dat ik al met iedereen in de ploeg kan praten." Maar ook heeft hij het over zijn slepende blessure: "k wil zo snel mogelijk de groepstrainingen hervatten. Ik voel me fitter en fitter, maar het is nog moeilijk om te zeggen of ik klaar zal zijn voor de eerste match van de competitie. Wat ik wel weet is dat ik dit jaar opnieuw zal scoren en elke goal zal ik opdragen aan mijn in juni geboren dochtertje Sofia."

Dat Frutos een belangrijke tussenpersoon was in de overgang van de Argentijnen naar Anderlecht is al langer gekend. Biglia vertelt: "Ik heb eerst met Nico gebeld. Ik kon naar Spanje, maar Frutos overtuigde me om naar Anderlecht te komen." "Ik zag Nico zijn goals van vorig seizoen tegen Club Brugge op de Argentijnse televisie, dat had een serieuze impact op mijn keuze. Anderlecht is door Frutos een populaire club geworden in Argentinië", deelt Leiva ons nog mee. Pareja kan dit alleen maar bevestigen: "Frutos maakte ons gek van Anderlecht. Maar niet alleen Frutos had zijn aandeel in de transfers. "Het is een droom van elke Zuid-Amerikaanse voetballer om in Europa de Champions league te kunnen spelen en Anderlecht is toch een grote naam."

Dat Anderlecht de voorbije 2 jaren niet kon schitteren in de Champions League is volgens Frutos maar aan 1 ding te danken: "Dat is omdat de andere clubs meer geld hebben maar nu heeft Anderlecht echter ook veel geld en veel nieuwe spelers. Nu moet het lukken. Elke club in Europa zou gelukkig zijn met nieuwe spelers als Biglia, Pareja en Leiva."

Christian Leiva wordt door zijn donkere huidskleur El Negro genoemd en valt het meeste op met zijn tatoeages. Hij heeft Chileense roots en is zo bronstig als een stier. Een kleine brok graniet zo je wil. "Leiva is een beetje een buitenbeentje, hij is serieuzer dan de andere drie, maar dat wil niet zeggen dat hij geen vriend is, hé", besluit Biglia: "Met Pareja en Frutos valt er gewoon meer te lachen."

Dat Leiva genoemd werd in een drugsaffaire wimpelt hij gemakkelijk van zich af: "Die drugs waren niet van mij, we zaten met vier in de auto en op het proces werd mijn naam volledig gezuiverd. El Negro komt van de club Banfield waar hij sterkhouder was. Zijn Mexicaans avontuur bij Cruz Azul mislukte. "De coach moest mij niet hebben", geeft hij als reden op.

Evenals Frutos komt Biglia van Independiente. Biglia is jong, knap en populair bij het vrouwelijke geslacht. De kleine prins, El Principito zoals ze hem in Argentinië noemen, is zich bewust van zijn hoge aantrekkingskracht maar is toch duidelijk: "De Belgische vrouwen moeten niet veel verwachten, mijn vriendin is ook al in België."

Als laatste is Pareja aan de beurt. Pareja heeft (nog) geen bijnaam en is overgekomen van Argentinos Juniors. De centrale verdediger heeft zijn kleine gestalte wat tegen. Zijn naamgenoot Nicolas Frutos heeft natuurlijk al een bijnaam voor Pareja bedacht: "Noem hem maar het knipmes, hij is een snijdende verdediger. Frutos zelf wordt door zijn lompe stijl en uitgerokken uiterlijk de reiger genoemd, La Garza in het Spaans.

De 4 verblijven nu al een tijdje in België, maar gemakkelijk is dat niet: "Hier aankomen was een echte cultuurschok. Wat mij meteen opviel, was dat jullie land zo gestructureerd is. In Argentinië heerst er alleen maar chaos. Er is een veel te grote kloof tussen rijk en arm. Hier zorgt de politiek ervoor dat alles in evenwicht is. Dat blijft me verbazen", aldus Leiva.

Biglia heeft vooral last van het Belgische klimaat: "Dat klimaat bij jullie, pfff. De ene dag is het 25 graden, de volgende dag regent het en is het frisjes. In Argentinië is het een periode warm en daarna een periode koud. Niet zoiets tussen de twee."

Het cliché zegt 'Zuid-Amerikaanse voetballers hebben leren shotten op de straat', dan is Leiva wellicht een uitzondering: "Ik ben geboren in Buenos Aires. Ik was van goede komaf en speelde bij degelijke clubs." Pareja daarintegen: "Ik zette mijn eerste voetbalstapjes in onze wijk, waar ik meespeelde met het buurtploegje."

Argentijnen krijgen nogal gauw de stempel 'Maradona' op zich gedrukt. Onze 4 musketiers echter hebben dit liever niet: "Noem ons alsjeblieft niet de Maradona's van Anderlecht. Diego was een wereldvoetballer. Wij zijn ook goed, maar niet zo goed."

Leiva grinnikt: "Ik vergelijk mezelf liever met Redondo."

Lucas Biglia is een leeftijdsgenoot van wereldster Lionel Messi. Ze wonnen vorig jaar samen het WK voor -20-jarigen. "Messi is pure klasse. We bellen elkaar nog geregeld en hij geeft mij goede raad. Ik heb dikwijls met Messi samengespeeld, want ik doorliep alle jeugdselecties van de Argentijnse nationale ploeg. Wist je trouwens dat ik kans maakte op het WK in Duitsland? Als Masscherano was uitgevallen, had ik zijn plaats kunnen innemen."

"Mijn favoriete Argentijnse speler is Lucas Biglia", grapt Frutos alweer. Biglia countert: "Ik wil ooit voor het grote Argentinië spelen. Bij de -20-jarigen was ik al kapitein. Daarom moet ik net als Frutos goed spelen bij Anderlecht."

Als slot geeft Pareja, die vorig jaar de tegenstander was van Frutos in de Argentijnse competitie, nog zijn advies mee aan de verdedigers in de Jupiler League: "Nico is moeilijk te stoppen. Je moet heel snel zijn en constant op zijn hielen zitten. Hij mag geen vrijheid krijgen. Alleen lukt dat niet. Je moet het doen met teamwork. Ik ben alleszins blij dat we nu samen in dezelfde ploeg voetballen. Arme andere verdedigers..."