Analyse: speeldag 12 en 13

Anderlecht herpakte zich met 4 op 6 van de uppercut die PSG vorige week woensdag uitdeelde. Tegen leider Standard pakte het een punt, tegen Oostende drie. De eerste fase van het herstel focuste vooral op het defensieve werk.


John van den Brom koos met N’Sakala tweemaal voor een linksbuiten met verdedigende capaciteiten. Tielemans, Praet en Bruno begonnen tweemaal op de bank, wat de paars-witte creativiteit niet ten goede kwam. Tegen Standard was die keuze nog te verantwoorden aangezien er met twee spitsen (Cyriac en Mitrovic) werd gespeeld.

Dat Anderlecht tegen nieuwkomer Oostende met drie eerder verdedigende middenvelders (de Zeeuw, Kljestan en Milivojevic) en een linksachter op linksbuiten speelde, paste echter niet bepaald bij de huisstijl van de Belgische landskampioen. Het leverde echter wel drie dure punten op.

Anderlecht voetbalde zowel tegen Standard als tegen Oostende veel te weinig kansen bij elkaar. Door het uitvallen van Suárez en de vormdip van Bruno en Acheampong lijkt alle creativiteit uit Anderlecht weggevloeid. Het doel voor Anderlecht is tot de winterstop duidelijk: de schade beperken.

Een transferoffensief in januari kan Anderlecht dan opnieuw op de rails zetten richting de 33e landstitel. Het is echter duidelijk dat één versterking niet zal volstaan. Zelfs niet als die in het verleden bij Auxerre, Valencia, Liverpool, Juventus, PSG en Fiorentina speelde.

Over Fiorentina gesproken: Anthony Vanden Borre, ex-speler van de Lelies kreeg tegen Oostende een basisplaats en speelde een degelijke wedstrijd. Het paars-witte jeugdproduct bewees dat de coach op hem kan rekenen, nu de club Guillaume Gillet een tijdje zal moeten missen.