Contract Steegen ten einde

VRIJDAG, 1 JULI 2022, 13:33 - emjomi
Anderlecht-Online No Image Found

ANDERE Niets is oneindig of vanzelfsprekend, dat blijkt nog eens uit het vertrek van David Steegen, vele jaren de persverantwoordelijke van RSC Anderlecht. De laatste jaren was hij Head of Public Affaires. Maar het contract van Steegen liep af op 30 juni, hij begint nu op zelfstandige basis als communicatieconsulent.

Op de clubwebsite neemt Steegen afscheid:

Royal Sporting Club Anderlecht worstelt met afscheid nemen.

Geen afscheid is goed genoeg. Een afscheid staat immers nooit in verhouding met grootse heldendaden.

Omdat wie echt van Sporting Anderlecht houdt nooit echt vertrekt.
Na een kleurloos gelijkspel tegen Beerschot vertrok Rob Rensenbrink, de beste ooit (samen met Van Himst), kop in kas, naar de V.S.. Alleen Fernand Beeckman, de iconische verzorger, nam als enige de moeite om hem in Zaventem uit te wuiven.

En dat voor een wereldvoetballer die 2 WK finales speelde met Oranje (als speler van paars-wit), na het schenken van 2 Nationale bekers en 2 Europa Cups en evenveel Europese Super Cups.

Bertrand Crasson, Brusselaar, zoon van het huis, moest het stellen met een applaus vervanging tegen La Louvière of zo…we kunnen ons vergissen. Na 17 voetbaljaren in de schaduw van Sint-Guido.

Het eerste afscheid van de zoon van het huis, Pär Zetterberg (naar Oympiakos), gebeurde in stijl. Met een collectieve hoogmis in het park en dito tifo. Het tweede afscheid, als scout, was zoutloos, het derde anoniem.
Jan Mulder werd het Park uitgejaagd door een autoritaire Duitse trainer.
Van Ludo Coeck mochten we zelfs geen afscheid nemen.

Na 13 seizoenen ben ik einde contract en is het mijn beurt. Ik ben droef maar dankbaar.

Dankbaar voor “mijn” eerste titel op Jan Breydel in 2010, de vele “kleedkamers” waar ik mee mocht werken, de vele Europese reizen - groundhopping in class & style van Timisoara over Vilnius naar San Siro - , de trainers en aparte keepers, de felle oorlogen en dito verzoeningen met de media, de wedstrijden tegen Tottenham Hotspur en AFC Ajax (die andere clubs waar ik ook van houd), de shirts van Dembélé en Sulejmani, de 3-3 tegen Arsenal, het ontluiken van jonge wereldvoetballers in spe die ik wegwijs mocht maken in de wondere wereld van het publieke leven, het respect dat ik kreeg van gelijkgestemde fans en commerciële partners, de dichte drommen jongens en meisjes aan wie ik de schoonheid van RSC Anderlecht mocht beschrijven, de innige samenwerking met de gemeente en andere overheidsinstanties, de vele geweldige collega’s, de adrenaline op wedstrijddag, de ontlading achteraf, de veldslagen in Luik en in Brugge, de verloren zondagavonden in Westerlo en Waregem…

Het was allemaal zo mooi. Kostbare herinneringen zijn vanaf nu mijn deel.

Mooie vriendschappen met onder méér Wasyl, Gillet, Proto, Lukaku, Dendoncker, Kljestan, Frutos, Baseggio, Boeckx zullen verder bloeien.

RSC Anderlecht is voor eeuwig mijn huis, mijn club.

Ik ben het leven oprecht dankbaar om Royal Sporting Club Anderlecht te hebben mogen dienen.

Mijn jongensdroom is 13 jaar lang een onvergetelijke werkelijkheid bewaarheid geworden.

Echt ver weg zal ik nooit zijn. Dank voor alles.

David




anderlecht-online forum