Analyse: te vroeg voor euforie

Het voltallige leger aan Vlaamse sportjournalisten bezondigde zich de afgelopen dagen weer aan wat men scorebordjournalistiek noemt. Anderlecht had Club Brugge opzijgezet met 3-0 en alles leek plots rozengeur en maneschijn.


Het binnenhalen van de 31e landstitel leek een kwestie van tijd en de mindere prestaties tegen Bergen, OHL en KV Mechelen waren al lang vergeten. Ook Anderlecht-manager Van Holsbeeck liet zich gewillig meedrijven op de golven van de voorbarige euforie. ‘Met deze kern moet Jabobs de titel behalen.’ Liet hij zich in het canvas programma ‘Extra Time’ ontvallen. Toch is enig realisme op zijn plaats.

Uiteraard beschikt Anderlecht offensief over een –naar Belgische normen- ongeziene luxe. Dat de namen ‘Lukaku’ en ‘Vargas’ nog nauwelijks vallen op dit ogenblik, is daar het ultieme bewijs van. De offensieve weelde mag het Anderlecht bestuur echter niet verblinden.

De contracten Van Diogo en Samuel werden ontbonden, Mazuch werd verkocht en de reeds uitgeleende Bernardez werd definitief van de hand gedaan. Aan inkomende zijde blijft het momenteel uitzonderlijk rustig. Er werd even gewag gemaakt van interesse in Maréval (intussen naar Gent vertrokken) en Zukanovic (KV Kortrijk) zou een optie zijn met het oog op volgend seizoen.

Steeds meer ziet het ernaar uit dat paars-wit het seizoen zal uitdoen met zes verdedigers voor vier plaatsen. Deschacht, die zondag nog alle kleuren van de regenboog zag op zijn vertrouwde linksachter positie, zou plots het alternatief zijn als er iets gebeurd met het duo Juhasz-Kouyaté.

Hoewel de aanval de beste verdediging heet te zijn, zou het uitvallen van pakweg Juhasz wel heel pijnlijke gevolgen kunnen hebben…

In de hoop dat iedereen fit blijft en met het verhaal van het vel en de beer in het achterhoofd neemt Anderlecht het overmorgen op tegen KV Kortrijk.