Bellamy openhartig over zijn depressie

ZONDAG, 10 OKTOBER 2021, 08:42 - Garrincha
Anderlecht-Online No Image Found

ANDERE In een gesprek met de Engelse krant Daily Mail is Craig Bellamy openhartig over zijn depressie. Het gemis van zijn dochter zorgde voor een negatieve spiraal. Nu gaat het al wat beter.

"In augustus keerde ik terug naar huis voor de eerste verjaardag van mijn dochter Orla. Er was een feestje en ze wist niet wie ik was. Ik stak mijn armen uit, maar ze wilde niet komen. Waarom zou ze? Ze had me nog maar acht of negen keer gezien. Telkens niet meer dan 24 uur. Ik was niet echt deel van haar leven."

"Er was familie. Als ik naar haar ging, wilde ze niet van mij weten. Ze ging naar haar neefjes en andere familieleden. Ik ging naar buiten en begon te wenen. Ik wist niet wat te doen. Moest ik wegwandelen en nooit terugkomen? Moest ik naar het voetbal gaan en iemand achterlaten waarvan ik houdt? Moet ik in haar leven blijven?"

Werken met Vincent Kompany was voor Bellamy de job van zijn leven. "Het begin was briljant, tot Covid opdook in maart 2020", zegt Bellamy. Hij verloor dierbaren en kon geen afscheid van hen nemen in het ziekenhuis of naar hun begrafenis gaan. 

Eind vorig jaar keerde Bellamy terug naar huis voor de kerstperiode. Zijn dochter was toen enkele maanden oud. "Mijn angstgevoel begon toen te groeien. Soms dacht ik 'Waarom hebben we dit meisje op de wereld gebracht? We hebben haar in zo'n onzekerheid gebracht.' Ik voelde mezelf asocialer worden. En mijn sociale vaardigheden waren al niet groot."

Bellamy werd ook steeds eenzamer in Brussel. Door covid konden vrienden en familie nog moeilijk op bezoek komen. Een schulgevoel tegenover zijn babydochter Orla en tienerdochter Lexi maakte zich van Bellamy meester. Hij was er niet voor hen, vond hij.

"Mijn hart brak. Ik voelde weer de eenzaamheid die ik als kind voelde", verwijst hij naar de periode toen hij als 15-jarige zijn familie verliet voor het voetbal. "Je maag keert om, je wordt angstig, je ademt niet meer normaal. Elke avond huilde ik me in slaap."

"Er was een moment dat ik mijn familie zei dat ze me moesten vergeten, dat ik niet meer zou terugkomen. Ik begon te denken dat het voor de baby beter was dat ik uit haar leven zou verdwijnen, dat het haar minder in verwarring zou brengen."

Intussen verblijft Bellamy een maand in zijn thuisstad Cardiff. Wat nu? "Ik heb nood aan een pauze. Ik moet tijd doorbrengen met mijn familie. Ik zie geen leven zonder voetbal, maar familie is het belangrijkste. Ik zet geen tijdstip op een terugkeer. Ik mis het veld en het voetbal, maar ik maakte de juiste beslissing."

"De bedoeling is om Orla elke dag te zien. Nu is het al twee keer per week. Ik voel me weer gelukkig. Als ik mijn armen uitsteek, dan komt ze."



anderlecht-online forum