Op bezoek bij Anthony Vanden Borre

ANDERE - OPINIES April/mei 2016 vakantie Frankrijk is geboekt. Juli 2016, Anthony Vanden Borre vertrekt op huurbasis naar Montpellier. Wat opzoekwerk leert ons dat dat een 50-tal kilometer verwijderd is van onze vakantiebestemming, de beslissing is dus vlug gemaakt, we gaan VDB bezoeken. Wie zich verwacht aan straffe quotes moet ik onmiddellijk teleurstellen. Anthony is gelukkig bij zijn nieuwe club en wil geen onnodige risico’s nemen.

Bij Montpellier houden ze wekelijks 3 à 4 open trainingen (lees en leer Anderlecht) in hun uitgebreid en verzorgd trainingscentrum Bernard-Gasset, de kalender van de trainingen is vrij te raadplegen op hun officiële facebook-pagina. Het opleidingscentrum bestaat uit zeker 10 velden, geen klein bier dus toch zijn er geen overdreven veiligheidsmaatregelen, geen fouilles (we zitten hier toch in Frankrijk, het land het meest geteisterd door aanslagen) Maar doordat de open trainingen meermaals per week doorgaan is ook de opkomst niet zo groot, het aantal supporters is meer verspreid over de verschillende trainingen.
Nog een opmerkelijk detail dat ik absoluut met u wil delen: na de trainingen komen alle spelers (en dan ook alle) richting supporters en schudden iedereen die komt kijken de hand, van respect voor de supporters gesproken. Nu enkele weken later ben ik nog steeds onder de indruk van dit gegeven.
 
Maar goed, Anthony dus. We staan buiten te wachten (voor alle zekerheid mijn Anderlecht-truitje aangedaan) tot de spelers buiten komen om aan de training te beginnen. Nog voor hij goed en wel buiten is heeft Anthony ons al gespot en komt met een grote glimlach buiten. Hij komt onmiddellijk naar ons toe om ons te groeten en de hand schudden voor hij aan de training begint.
 
De training verloopt in een gemoedelijke sfeer en na een gezamelijke opwarming gaan de vermoedelijke basiself en de reservespelers elk apart trainen op een ander veld. De Anthony die op het veld staat doet mij denken aan de Anthony van de zomer van 2013, de Anthony die na de oefenwedstrijd op Walhain nog enkele extra rondjes trok op het veld om terug in vorm te komen. Zou het ? Heeft de ket het plezier in het spel opnieuw gevonden ? Ik hoop het want het blijft spijtig dat hij met zijn kwaliteiten opnieuw zou verloren gaan aan verkeerde beslissingen.
 
Na de training komt Anthony nog een babbeltje staan, en hij is gelukkig onze rechtsback, dat straalt hij ook uit. Hij bedankt ons omdat we de moeite genomen hebben om hem te komen bezoeken een gebaar dat hij echt apprecieert. Hij dolt wat met mijn 5-jarige zoon, poseert met de glimlach voor foto’s en tekent onze truitjes. We praten nog wat over koetjes en kalfjes, hij bedankt ons nogmaals dat we hem komen bezoeken zijn voor we afscheid nemen. Nu kan je Anthony Vanden Borre veel verwijten maar niet dat hij geen respect heeft voor de supporters dat is ook de reden waarom er zoveel paars-wit supporters achter hem blijven staan.

Wij keren met een goed gevoel terug naar ons vakantiehuisje, het was de 100 km meer dan waard. Met weemoed denk ik terug aan de tijden dat je ook maar op de website van Anderlecht moest kijken om te zien wanneer de ploeg trainde en je daar dan ook vrij naartoe kon, meestal was dat dan achter het Constant Vanden Stock Stadion. Waar is de tijd naartoe en waar is dat opeens opgehouden ? Ik weet het niet. De laatste open training bij Anderlecht ligt weeral al even achter ons. Spijtig…