Opinie: De laatste oplossing

OPINIES Dat Anderlecht het donderdag erg moeilijk ging krijgen om de 3-1 uit de heenwedstrijd goed te maken, was voorspeld. Maar dat de Oekraïense doelman negentig minuten vrijwel werkloos kon toekijken, wijst op een dieperliggend probleem.


Probleem

Anderlecht kwam dit seizoen in tien competitiewedstrijden als eerste op achterstand. Het kon daarvan amper twee duels winnen en drie keer sleepte het een punt uit de brand. Vijf keer ging het de boot in.

Anderlecht is op zijn best als het ruimte krijgt. Als de tegenstander zelf het spel wilt maken. Maar als Anderlecht op achterstand komt of tegen een kleinere ploeg zelf het spel moet maken, gaat het mis.

De recente nederlagen tegen Moeskroen-Péruwelz en Waasland-Beveren zijn daar perfecte voorbeelden van. Tegen Oud-Heverlee Leuven boog Anderlecht een paar maand eerder wél een achterstand om. Omdat Leuven zelf bleef voetballen en aanvallen.

Anderlecht moest donderdag minstens twee keer scoren tegen Shaktar Donetsk, maar verzamelde op negentig minuten tijd welgeteld nul schoten binnen het doelkader. Say no more.

Anderlecht  -ooit de club van aanvallend en technisch verzorgd voetbal- moet het tegenwoordig hebben van de counter. Vandaar dat Besnik Hasi donderdag plots Imoh Ezekiel van onder het stof haalde. Alle hoop op de snelheid van Ezekiel en Frank Acheampong. Bij gebrek aan een ander plan.

Over de statistieken van Djuricic hadden we het al eerder, maar de Serviër kwam donderdag niet eens van de bank. Het probleem ligt bovendien niet enkel in het offensieve compartiment.

Met Olivier Deschacht, Kara Mbodj, Stéphane Badji en (met een vertrouwenscrisis sukkelende) Bram Nuytinck stonden er donderdag vier spelers aan de aftrap die amper een pass kunnen geven. Zo speel je een uitgekookt Shaktar Donetsk in geen honderd jaar uit verband.

Dat Youri Tielemans niet aan de aftrap stond, was verwonderlijk. Dat hij aan de rust niet naast Defour werd geposteerd een waar mysterie. Het klopt dat Defour en Tielemans in het verleden allesbehalve complementair bleken. Maar als je Badji donderdag zag spelen, waren er grotere problemen dan ‘complementair.’  

We hebben maar één verklaring: angst. En dat is zelden een goede raadgever. Hasi was bang voor de supporters en zijn job. Hij vreesde om er drie om de oren te krijgen zoals zes jaar geleden in de 1/8e finale tegen Hamburg. Hij leek even vergeten dat Anderlecht er toen zelf vier maakte en iedereen ondanks de uitschakeling recht stond op de banken.

Het gebrek aan lef en creativiteit is levensbedreigend, maar niet ongeneselijk. Anderlecht en Hasi hebben in de play-offs de beste Djuricic én de beste Tielemans nodig. Een breker als Badji kan je dan nog inbrengen bij een 2-0 voorsprong na zeventig minuten.

Als Anderlecht de titel wint moet het vijf punten goedmaken op Club Brugge en drie op Gent. * Anderlecht speelde in de reguliere competitie tien keer gelijk en kon amper de helft van de wedstrijden winnen.  

In de play-offs schiet paars-wit niets op met gelijke spelen. De kans is groot dat het minstens zeven wedstrijden zal moeten winnen, als het de titel wilt. En zeven keer winnen doe je niet met (het gebrek aan) voetballend vermogen van Badji én Kara én Deschacht in één elftal.

Oplossing

We hebben niets tegen Kara en we hebben niets tegen Deschacht. Maar los van het feit dat het licht elke wedstrijd wel eens uitgaat bij de Senegalees, is het duo Kara - Deschacht voetballend gewoonweg te weinig voor Anderlecht. Zeker als het vijf punten moet goedmaken. Scouts hadden het bestuur dat meteen kunnen vertellen. Makelaars blijkbaar niet.

Als je vasthoudt aan het duo Kara – Deschacht, moet de Badji uit de ploeg. Tenzij hij zijn vorm van de eerste twee wedstrijden terugvindt.

Door de schorsing van Defour, lijkt een duo Tielemans – Dendoncker de beste keuze om aan de play-offs te beginnen. Maar wanneer Defour (op speeldag twee) terug is uit schorsing, zouden we zelfs nog een stap verder durven gaan.

Zet Dendoncker naast Deschacht en Tielemans naast Defour. Goede spelers zijn altijd complementair als ze in vorm zijn. En als Defour en Tielemans hun topniveau niet halen, zijn we sowieso gezien.

Zolang Kara geen noodgenerator vindt, lijkt een vierkant Dendoncker – Deschacht – Tielemans – Defour ons de beste keuze.

Een garantie op de titel is het allerminst. Daarvoor zijn Brugge en Gent te sterk en is de geluksfactor in de play-offs te groot.

Maar het is wel een garantie op mooi(er) voetbal. Op een Hamburg-scenario. Liever net naast de titel grijpen met goed voetbal, dan met dat van de afgelopen weken.

En zet deze zomer maar eens een voetballende centrale verdediger op het verlanglijstje. Zodat Dendoncker volgend seizoen gewoon terug kan plaatsnemen op het middenveld. Waar hij in normale omstandigheden thuishoort.

* Bij een gelijke stand, eindigt Anderlecht door de afronding achter Brugge én Gent